MIJN GROEIPROCES EN IK

We leren uit onderwijsliteratuur dat feedback het meeste zin heeft als het als hefboom wordt gebruikt om het leertraject aan te passen, verder te verfijnen, te vormen. Een cijfer op het einde van de rit zegt daarbij niet zoveel. Formatieve evaluatie en feedback is cruciaal, als een organisch en dynamisch onderdeel van het leren en niet enkel op het einde. De evaluatie toont aan in hoeverre de leerstof verworven is of niet en hoe het leertraject moet opgebouwd of aangepast worden. We kiezen voor verschillende evaluatievormen en voor een woordrapport in plaats van een puntenrapport. Er wordt meer geëvalueerd dan enkel het cognitieve: attitudes, persoonskenmerken, talenten, enz. worden evenzeer opgemerkt en benoemd. Bovendien is ook hier de leerkracht niet de alleswetende expert die een eindoordeel velt maar een van de verschillende actoren die feedback geven (leerkracht, (mede)leerlingen, ouders). Deze manier van feedback heeft een directe link met de veiligheid om fouten te maken en daardoor met de grootte van de experimenteer- en reflectieruimte. Hoe meer ruimte er immers is om te experimenteren, te reflecteren en te ervaren, hoe meer er geleerd wordt.